Middle Auregan[]
Etymology[]
From Old Auregan sīn Proto-Germanic *wesanan. Akin to Old English seon, Old Saxon and Old High German sīn.
Verb[]
sîn (Irregular, see also wesan)
- to be (more at wesan)
Conjugation[]
Conjugation of sîn | ||
indicative | present | preterite |
---|---|---|
1st person singular | em | was |
2nd person singular | art | wârest |
3rd person singular | is | was |
plural | ârun, sîþ | wârun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | sî | wâri |
2nd person singular | sîst | wârist |
3rd person singular | sî | wâri |
plural | sîn | wârin |
imperative | present | — |
singular | sî | |
plural | sîn | |
participle | present | past |
wesondi | ġewesun |
Descendants[]
- Wexish zei'n, zîn, zijen, zighen (west)
- Auregan sain
- Galdwey Auregan sain
- Southern Auregan sei